من در اینجا  تنهام

و در این  تنهائی

ماه را  می شنوم

و در انبوه زمان

فکرم ، می چیند

فرصت سبز نوازش ها  را

عشق  را

مزرعه  را

من دلم می خواهد

زیر  باران بروم

در طلوع گل یاس

روی تنهائی خود

نقش خطی بکشم .

من دلم می خواهد

بدوم تا ته جاده

جاده ی  خیس ملاقات

در  صمیمیت سرسبز فضا

به زمان فرصت سبزی بدهم .

من دلم می خواهد

یک حادثه باشم  ، برای اتفاق

کوچه باغی باشد

رهگذرش شاخه ی  نوری

و  زمینی  شسته

و عبور خواهم کرد

از خواب رنگین افق .   

نوشته های دیگران ()