موضوع شعر :  من چرا  ستاره  آرزو  کنم ؟

من چرا  ستاره  آرزو  کنم  ؟

شب  من تاریک  است  . 

نیست  رنگی  که  بگوید  با  من

اندکی  صبر کن  ای  شیرینم

که  سحر  نزدیک  است .

غم  بیامیخته  با  رنگ  شبم

شاخه ها  پژمرده

صخره ها  افسرده

دل  من  غمگین  است .

من چرا  ستاره  آرزو  کنم  ؟

شب  من  تاریک  است .

خیره  می انگارم   ُ   رنگ های  خیالی  را

من  غریبانه  به این  خوشبختی  مینگرم

لیک  از  ژرفای   دریا   بی خبرم 

بی خبر  ُ  از  فریب  فرداها

پشت  این  پنجره  ستاره  میلرزد

پشت  این پنجره  یک  مجهول 

نگران  من  و  تُست

من چرا  ستاره  آرزو  کنم  ؟

نوشته های دیگران ()